2017 staat voor de deur, en dat betekent dat 2016 bijna op zijn einde is. Het afgelopen jaar was een fantastische periode, waar ik graag nog even op terugblik met een paar foto’s.
1. Rete fit worden
Begin dit jaar koos ik ervoor om een reset te doen. Ik was mentaal en fysiek moe en speelde niet meer op de top van mijn kunnen. Met een team van vijf personen werkte ik acht weken lang aan mezelf. Het was een enorm zware periode, maar ook verdomd leerzaam. Ik leerde mezelf opnieuw uit te dagen, haalde het onderste uit de kan en werd rete fit. En dat op dertigjarige leeftijd. Ik kijk met een enorm trots gevoel terug op deze periode en ben de mensen die me hebben geholpen enorm dankbaar.
Op bezoek bij de mariniers
De voorbereiding op de Olympische Spelen van Rio met de nieuwe coach Alyson Annan was best kort. We hadden negen maanden, waarin er veel moest worden gedaan. Na de Champions Trophy eind december 2015 – die ik oversloeg – gingen we in januari naar Singapore. Voor mij een erg geslaagde trip. Ik was nog nooit in Singapore geweest, zag elke dag dat het team hechter werd en kreeg zelf de bevestiging dat ik het plezier in het spelletje weer terug had. Een paar maanden na Singapore bivakkeerden we voor twee dagen bij de marine. Het waren twee pittige dagen. We hadden te maken met extreme omstandigheden en moesten in teamverband veel opdrachten oplossen. De twee dagen hadden wel effect: we waren als team gegroeid.
3.Landskampioenschap met Den Bosch
Landskampioen worden went nooit. Nee, ook niet na tien keer. Dit jaar haalde ik mijn tiende titel binnen en wederom was het enorm bijzonder. We flikten het om binnen vier wedstrijden onze titel te prolongeren. En dat met een superjong team. Ik was en ben nog steeds erg trots op die meiden. Ze zijn nog superjong, maar lijken al jaren mee te spelen in de Hoofklasse.
4.Europacup winnen
Niet alleen wonnen we dit jaar het kampioenschap van de Hoofdklasse; ook mochten we de Europese titel mee naar huis nemen. Het was sinds lange tijd dat we de dubbel in een seizoen pakten. Voor mijzelf was het ook een goed moment. Het was fijn om na mijn persoonlijk traject direct resultaat te zien en twee titels te pakken.
5.Het verrassingsfeestje van mijn familie
Vlak voor mijn vertrek naar Rio de Janeiro zouden we met ons gezin een weekendje weg gaan. Tot het laatste moment leek het erop dat ik het toch zou moeten skippen, omdat er op zaterdag nog een training met Oranje gepland stond. De training ging toch niet door en ik kon aansluiten bij het weekend. Toen we wilden gaan eten, ging iedereen naar binnen om vervolgens compleet verkleed in Rio-kleuren naar buiten te komen. Een enorm lieve en leuke verrassing. Ze hadden ook nog een fotoboek gemaakt, waarin mijn ouders, broers en zus en aanhang, en hun kinderen iets in hadden geschreven. Ik heb in Rio nog vaak in het album gekeken.
6.Zilver met een gouden randje
De afgelopen maanden heb ik veel over de verloren olympische finale gesproken. Toch kunnen de Spelen niet op mijn lijst ontbreken. Het was een fantastisch toernooi, waarin we als team zó hecht waren. We speelden niet altijd ons beste hockey, maar gingen voor elkaar door het vuur en trokken met onze mentaliteit duels over de streep. Dat we met zilver naar huis gingen, vind ik nog altijd heel zuur. Maar het zegt niets over het toernooi dat we daar hebben gehad. Het was waren heel bijzondere Spelen, die we met een groot feest in het Holland Heineken House hebben afgesloten.
7.Vrienden
Na de Spelen was het eindelijk tijd om aandacht te besteden aan vrienden, familie en kennissen. Ik heb heel wat afgepraat, gegeten en geborreld. Het was zo fijn iedereen weer te zien, een ‘normaal leven’ te hebben en tijd voor mensen te maken. Vooral diegenen die me in de afgelopen jaren zo hard hebben gesteund.
8.Verjaardag van mijn moeder
Mijn moeder werd dit jaar 70. Ze besloot het groots te vieren met een feest in Limburg. Het was erg bijzonder. Het huis stond vol met oude bekenden, vrienden van mijn ouders en familie. Mensen wie ik al een heel lange tijd niet had gezien. Het was een superleuke dag en avond, en ik heb ook heerlijk met mijn neefjes en nichtje bij kunnen kletsen. Ik vind het superleuk dat ik ze nu veel vaker kan zien.
9. Afscheid Vera Vorstenbosch
Vera Vorstenbosch behoorde al jarenlang tot het meubilair van Den Bosch. Ze had de Bossche mentaliteit, een geweldige neus voor de goal en was een echte doorzetter. Helaas is Vera na afgelopen seizoen gestopt. We hadden eind november een afscheidsfeestje voor haar georganiseerd, wat ze absoluut niet had zien aankomen. Met het team, oud-speelsters, ouders en de voorzitter van Den Bosch hebben we speeches gegeven, liedjes gezongen en lekker geborreld. Een mooi afscheid voor een fantastische speelster.
10. Weekendje weg
Mijn moeder en ik gingen vorig jaar samen een weekend naar Brugge en wilden dit eigenlijk als traditie voortzetten. Dit jaar zijn we samen naar Antwerpen gegaan. Mijn ouders hebben een heel grote rol in mijn carrière gespeeld. Als klein meisje brachten ze me overal naartoe en ook toen ik eenmaal bij Oranje Zwart en Den Bosch speelde, volgden ze me op de voet. Zelfs tijdens mijn tijd bij Oranje hebben ze bijna elk internationaal toernooi bezocht. Ik ben ze heel dankbaar.
11.Berlijn
Doordat ik gestopt ben met Oranje heb ik nu ook wat meer tijd voor mijn vriendinnetje. Samen zijn we begin december naar Berlijn gegaan. Het was heerlijk. We zijn aardig cultureel geweest, hebben veel door de stad gelopen en uiteraard ook genoten van het eten. Mijn favoriete bezichtiging? De Teufelsberg. Het is een plek waar de Amerikanen vroeger de Duitsers afluisterden. Tegenwoordig kun je er veel vette muurschilderingen zien. Bovendien heb je vanaf het gebouw een mooi uitzicht over de stad.
12.NOC*NSF Sportgala
Nog niet zo lang geleden, maar absoluut een hoogtepunt uit mijn jaar. Het was sowieso al hilarisch om met Naomi en Ellen de filmpjes op te nemen, maar ook speciaal dat we door de NOS in het zonnetje werden gezet. Een bijzondere manier om samen met Naomi en Ellen onze carrières bij Oranje af te sluiten.
En wat ik het komend jaar ga doen? Lekker hockeyen. Hopelijk wordt het met Den Bosch wederom een succesvol sportief jaar. Verder wil ik gaan uitzoeken wat ik buiten het hockey ga doen. Ik heb genoeg plannen, maar dat komt later. Voor nu zeg ik: Happy New Year!